บทกวีเพื่อประชาธิปไตย

จาก หนังสือ เพราะใจ

โดยผ่องพรรณ "สายกมล"

พ.ศ.๒๕๑๙

บทกวีเพื่อประชาธิปไตย พ.ศ.๒๕๑๙

ไปพบบทกลอนนี้เข้า ทำให้นึกถึงหลายๆ ท่าน จึงขอนำมาแบ่งปันกันอ่าน

ไม่ได้คิดเป็นอื่นเพียงบทกลอนสละสลวย สัมผัสด้วยอักษรออกมาได้อย่า่งงดงาม

จาก หนังสือ เพราะใจ โดย ผ่องพรรณ " สายกมล " 

จุดไฟแค้นในหัวใจไทยทุกผู้....จะนิ่งอยู่ได้ไฉนให้กังขา
เราเรียกร้องเพียงเื่พื่อสิทธิ์อิสรา.....เพื่อประชาธิปไตรได้เสรี
เขามีสิทธิ์อะไรไล่เข่นฆ่า..............เหมือนผักปลาเหมือนล่าสัตว์น่าบัดสี
ทั้งรถถังอาวุธยุทธวิธี...................เขาราวีราวศัตรูคู่สงคราม
เราไม่มีอะไรไปสู้เขา...................สองมือเปล่ากล้าสู้ได้ไม่เกรงขาม
แม้จะรู็ว่าชีวิตต้องปลิดตาม............สู้ด้วยความเจ็บแค้นแน่นหัวใจ


ณ จุดเริ่มที่หน้าวังเขายังกล้า...อหังการใช้อำนาจทำบาตรใหญ่
ทั้งที่เราเลิกชุมนุมแยกกลุ่มไป........เขากลับใช้ความรุนแรงกลั่นแกล้งเอา
แก๊สน้ำตาราวน้ำกรดเขาหยดราด.....พิษร้ายการแสบร้อนราวไฟเผา
เราแตกหนีข้ามคูน้ำเขาตามเรา........ยิงกราดเอากระบองซ้ำเขาย่ำยี
วิงวอนขอเขายังไม่ไว้ชีวิต...............ยังจำติดตาเพื่อนหญิงเราวิ่งหนี
เสียงกรีดร้องเมื่อเขาซ้ำกระหน่ำตี.....วายชีวีคาไม้ไม่ทันเงย


แล้วออกข่่าวโป้ปดมดเท็จว่า...เขาขว้างปาระเบิดขวดตำรวจเผย
ไม่ได้ทำรุนแรงพวกเราเลย..............ได้แต่เฉยจนเจ็บตายหลายสิบคน
เราจะเฉยอยู่ทำไมให้ข่มเหง.............ไม่กลัวเกรงแม้จะตายวายชีพป่น
เพียงสองมือขอสู้เข้าตาจน...............ดีกว่าทนเขาทำร้ายแต่ฝ่ายเดียว
เขากลับเอารถถังตั้งยิงกราด.............กระสุนสาดระเบิดก้องสยองเสียว
เหมือนใบไม้ร่วมกล่นจากต้นเชียว......ไม่ทันเหลียวแลหลังสั่งเสียใคร
ไม่สาใจยิงจากฟ้าเหมือนห่าฝน..........เขาบินวนกระสุนสาดยิงกราดใส่
ที่ไม่ตายยังเหลืออยู่สู้ต่อไป..............เลือดหลั่งไหลเนืองนองดังท้องธาาร

ดอกมะลิสีขาวบริสุทธิ์............แสนผ่องผุดต้องพลอยมีสีแดงฉาน
ไม่มีเว้นแม้แพทย์พยาบาล................เขาสังหารดับดิ้นสิ้นชีวา
ความเหี้ยมโหดกว่านี้ยังมีไหม............ความทารุณที่ใดเปรียบได้หนา
หมดสิ้นแล้วความปรานีมีเมตตา..........ความกรุณาเคยสว่างจางดับลง
นี่นะหรือชายชาญทหารกล้า...............ไล่เข่นฆ่าคนเล่นเป็นผุยผง
เพียงมือเปล่าไร้อาวุธยุทธยง..............ยังฆ่าลงเล่นได้ไม่เลิกรา

แม้นไม่สู้วันนี้มีวันหรือ.............ที่จะรื้อสู้เขาได้ในวันหน้า
ล้างความกลัวให้พี่น้องผองประชา.........เพื่อรักษาความเป็นไทยให้ยืนนาน
เราพลีชีพชีวิตอุทิศให้........................ฝากแรงใจทรงคุณค่ามหาศาล
ความพร้อมใจสามัคคีที่ร่วมงาน............ความกล้าหาญเพียงใดไม่ปรวนแปร
ดวงวิญญาณเราทุกผู้อยู่ที่นี่.................จะไม่ลี้หลีกไปที่ไหนแน่
คอยพิทักษ์ปวงไทยใครรังแก..............ให้มันแพ้ภัยตนทุกคนเทอญ......

บทกวีเพื่อประชาธิปไตย
จาก หนังสือ เพราะใจ
โดยผ่องพรรณ " สายกมล "
พ.ศ.๒๕๑๙